တိုင္ထိပ္က....
ရုန္းရင္းကန္ရင္း ပ်ံေနရတဲ့အလံမွာ
စစ္ဖိနပ္ရာ ထင္ေနတယ္။
လိပ္ျပာျဖစ္ႏိုင္သူမ်ားလည္း
ပိုးတံုးလံုးဘ၀နဲ႔ ေရတိမ္နစ္ခဲ့။
လြပ္လပ္ခြင့္လား
ဖိနပ္ခၽြတ္နားအထိေတာ့
ေပါလစ္တိုက္ေပးမယ့္သူေတြအျဖစ္
ေခါင္းငံု႔၀င္ခြင့္ေပးပါလိမ့္မယ္။
စည္းေပၚမွာေတာ့
ဥပေဒမ်က္ႏွာဖံုးနဲ႔
ဆာေလာင္ေနတဲ့ ဓားတံုးတံုးေတြက
ကၽြံထြက္လာမယ့္ လက္ေတြဆို ျဖတ္ဖို႔အသင့္။
လက္ပူတိုက္အမတ္တစ္ေယာက္ကေတာ့
ေနာက္ျပန္လဲေတာ့မယ့္ အေနအထားကိုေတာင္
ရင္ေကာ့ေနဟန္ေဆာင္ၿပီး
ထံုးစံအတိုင္း ေအာ္လိုက္တယ္
ငါ့ေလွငါေလွာ္ ေနျပည္ေတာ္ေရာက္ေရာက္တဲ့
ခရီးသည္ေတြရဲ႕ ဘ၀ကိုေတာ့ေမ့ေနတယ္။
စိတ္၀င္စားဖို႔ေတာ့ ေကာင္းတယ္
ၿပိဳက်ၿပီးသားအရာကို
ဘယ္လိုထပ္ၿပီး ၿဖိဳခ်ရမလဲ။
စိတ္နာဖို႔လည္းေကာင္းတယ္
အငို၀ၿပီးသားလူေတြ
ဘယ္လိုထပ္ၿပီးငိုရမလဲ။
No comments:
Post a Comment